SZCZYPIOR

Szczypior

Szczypiorek - Czosnek szczypiorek, nazywany w skrócie szczypiorkiem (Allium schoenoprasum L.) – gatunek rośliny z rodziny czosnkowatych.

Właściwości szczypiorku
Szczypiorek ma liczne właściwości lecznicze. Warzywo to ma działanie bakteriobójcze, dzięki czemu stosowany jest podczas infekcji organizmu bakteriami. Ponadto pozwala ustabilizować ciśnienie krwi w organizmie. Związki siarki zawarte w szczypiorku wspomagają układ krążenia. Roślina ta ponadto ma lekkie właściwości przeczyszczające. Ze względu na duże ilości witaminy C, szczypiorek jest zalecany dla osób chorujących na szkorbut oraz w profilaktyce infekcji wirusowych. Ponadto pomaga zwalczać przeziębienie oraz pomaga w walce z uciążliwym katarem. Świeżego szczypioru można, a nawet zaleca się używać podczas suchego kaszlu, ponieważ śladowe ilości olejków eterycznych wspomagają zwiększenie wydzielania śluzu w drogach oddechowych. Regularne spożywanie szczypiorku wspomaga działanie układu trawiennego. Zaleca się go także kobietą karmiącym piersią.

Uprawa szczypiorku
Szczypiorek można uprawiać z siewu wprost do gruntu (w kwietniu) lub z rozsady (wysadzając w maju po kilka okazów w jednym miejscu. W pierwszym przypadku plon uzyska się w drugim roku uprawy. Roślina preferuje stanowiska słoneczne, choć z powodzeniem może rosnąć również w półcieniu. Lubi żyzne i próchnicze, lekko zasadowe gleby, ale może rosnąc również w innych podłożach - o ile są zasobne w wapń. W czasie uprawy należy ścinać pędy kwiatostanowe, aby nie osłabiać roślin i regularnie podlewać kępy, znakomicie nadaje się do uprawy w pojemnikach.

Cenne składniki zawarte szczypiorku
Specyficzny smak i zapach nadają mu związki siarki, które mają lecznicze właściwości.  Zawiera karoten, kwas foliowy, witaminy C, B1, B2, a także potas, sód, wapń, magnez, fosfor, kwas krzemowy i chlor. Do spożycia można wykorzystywać nie tylko liście, ale również liliowe, zebrane w główki kwiaty, które kwitną w połowie lata. Dodaje się je do surówek, sałatek, potraw z jajek, past i serów.